przygotowuję się do jazdy, wszystko ok, po czym prośba o zmianę świateł z mijania na pozycje - stałam za łukiem i świeciłam wcześniejszemu zdającemu po lusterkach. światła zmieniłam, chwilę czekamy na wolny łuk, powoli się na niego wtaczam (dwa poprzednie egzaminy uwalone na łuku jeszcze właściwie zanim się za niego zabrałam- stres=drgająca nóżka na sprzęgle i niemyślenie:D), zatrzymuję się w polu zatrzymania, głęboki oddech, jadę powoli do przodu, na zakręcie prawie prawie się zatrzymałam ale dodałam trochę gazu i pojechałam dalej, przy cofaniu to samo. ok, zadanie zaliczone. przejeżdżamy jako 4 auto do górki, egzaminator znów wychodzi z auta, ja w tym momencie zorientowałam się, że nie zmieniłam z pozycji na mijania i szybka zmiana
za chwilę górka, jako jedynej osobie z mojej grupy wyszła mi za pierwszym razem, za górką zatrzymanie i na miasto ufff. z WORDu w prawo, przez tory i w prawo, później krążymy po Bródnie- przy przystanku tramwajowym Kondratowicza skręt w prawo przez tory, pierwsza w lewo i zaczynają się skrzyżowania równorzędne, za chwilę parkowanie prostopadłe (z delikatną korektą tylko po to, żeby stał idealnie prosto), wyjeżdżamy i kontynuujemy jazdę, na słynnym STOPie skręt w prawo, zawracanie na skrzyżowaniu, później znów skręt w prawo i w lewo w jednokierunkową, jak można było się spodziewać- z niej znów w lewo. w tym momencie zaczął ze mnie trochę schodzić niesamowity stres i jak się okazało- był to błąd. w prawo w stronę galerii rembielińskiej, przy niej w lewo znów do Kondratowicza, w prawo i na pierwszym skrzyżowaniu ze światłami w lewo. i tutaj zakończył się mój egzamin - za mało uwagi, za mało czasu, za mało myślenia? może wszystkiego po trochu.
zjechałam ze skrzyżowania, mała boczna uliczka żeby się przesiąść, egzaminator mówi że naprawdę nie miał wyjścia i musiał przerwać, ale że bardzo fajnie jeżdżę, zero błędów aż do tej pory było i że już wracaliśmy do ośrodka hehe.
w weekend biorę 5 godzin i w poniedziałek znów się zapisuję, od dzisiaj prawko robię na kredyt bo już tyle wydałam hajsu że niestety konto puste:D
ogólnie - super pora do zdawania (chociaż pod koniec sporo autobusów się zrobiło - poranny szczyt), bardzo miły egzaminator, wielka radość że nie uwaliłam łuku, wyjechałam z placu i nawet nieźle radziłam sobie na mieście. do nikogo nie mam żalu (poza sobą, że pozwoliłam sobie na chwilę nieuwagi).
) Ponieważ zgodnie ze wszystkimi regułami sztuki po lewoskręcie znalazłam się na prawym pasie, musiałam się przebić przez środkowy na lewy. Patrzę w lusterko i widzę CUD: za mną zupełnie pusto (przypominam, że to Al. Krakowska po południu). W związku z tym przed drugą zmianą pasa, ze środkowego na lewy, zerknęłam już tylko kątem oka, żeby się upewnić co do sytuacji.... no i bum: błąd. Egzaminator widział, że głowę mam skierowaną do przodu i uznał, że nie spojrzałam w lusterko (uczulam na takie sytuacje). Trochę już podminowana, zrobiłam kolejny błąd na rondzie. Nadmiar optymizmu - przy skręcie w lewo przez tory założyłam, że się zmieszczę za innym samochodem i przedobrzyłam (na czerwonym świetle tył mi został na torach). Notabene, zmieściłabym się, gdyby kobieta przede mną podjechała ciut dalej do przodu (a mogła) - ale cóż, powinnam była przewidzieć taką możliwość i nie pchać się od razu. 
), skręciliśmy w prawo w Banacha, potem znów w prawo w Pawińskiego i zaczęliśmy się kręcić po tych osiedlach w czworokącie między torami, Banacha, Grójecką i Żwirki (ulice jednokierunkowe, znaki stop itd). Ponadto na jednej uliczce zrobiliśmy hamowanie do zatrzymania we wskazanym miejscu. 
