przez maciejkaczmarek » środa 31 października 2007, 17:33
przez cwaniakzpekaesu » środa 31 października 2007, 18:00
Dział V
Kontrola ruchu drogowego
Rozdział 1
Uprawnienia Policji i innych organów
Art. 129.
1. Czuwanie nad bezpieczeństwem i porządkiem ruchu na drogach, kierowanie ruchem
i jego kontrolowanie należą do zadań Policji.
2. Policjant, w związku z wykonywaniem czynności określonych w ust. 1, jest
uprawniony do:
1) legitymowania uczestnika ruchu i wydawania mu wiążących poleceń co do
sposobu korzystania z drogi lub używania pojazdu;
2) sprawdzania dokumentów wymaganych w związku z kierowaniem pojazdem
i jego używaniem, zaświadczenie, o którym mowa w art. 95a ust. 1 pkt
2, a także dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego
ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub stwierdzającego
opłacenie składki tego ubezpieczenia;
3) żądania poddania się przez kierującego pojazdem lub przez inną osobę, w
stosunku do której zachodzi uzasadnione podejrzenie, że mogła kierować
pojazdem, badaniu w celu ustalenia zawartości w organizmie alkoholu lub
środka działającego podobnie do alkoholu;
4) sprawdzania stanu technicznego, wyposażenia, ładunku, wymiarów, masy
lub nacisku osi pojazdu znajdującego się na drodze;
5) sprawdzania zapisów urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy,
czas jazdy i czas postoju, obowiązkowe przerwy i czas odpoczynku;
6) zatrzymania, w przypadkach przewidzianych w ustawie, dokumentów
stwierdzających uprawnienie do kierowania pojazdem lub jego używania
oraz karty kierowcy w przypadkach przewidzianych w art. 14 ust. 4 lit. c
rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie
urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz.
Urz. WE L 370 z 31.12.1985, str. 8 oraz Dz. Urz. WE L 274 z 9.10.1998,
str. 1) zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 2135/98 z dnia
24 września 1998 r. zmieniającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85
w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym
oraz dyrektywę nr 88/599/EWG dotyczącą stosowania rozporządzeń Rady
(EWG) nr 3820/85 i Rady (EWG) nr 3821/85 (Dz. Urz. WE L 274 z
09.10.1998, str. 1);
7) wydawania poleceń:
a) osobie, która spowodowała przeszkodę utrudniającą ruch drogowy lub
zagrażającą jego bezpieczeństwu, albo osobie odpowiedzialnej za
utrzymanie drogi,
b) kontrolowanemu uczestnikowi ruchu – co do sposobu jego zachowania;
8) uniemożliwienia:
a) kierowania pojazdem osobie znajdującej się w stanie nietrzeźwości lub
w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu,
b) korzystania z pojazdu, którego stan techniczny, ładunek, masa lub nacisk
osi zagrażają bezpieczeństwu lub porządkowi ruchu, powodują
uszkodzenie drogi albo naruszają wymagania ochrony środowiska,
c) korzystania z pojazdu, jeżeli kierujący nim nie okazał dokumentu
stwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności
cywilnej posiadacza pojazdu lub stwierdzającego opłacenie
składki tego ubezpieczenia,
d) kierowania pojazdem przez osobę nieposiadającą wymaganych dokumentów
uprawniających do kierowania lub używania pojazdu;
9) używania przyrządów kontrolno-pomiarowych, a w szczególności do badania
pojazdu, określania jego masy, nacisku osi lub prędkości, stwierdzania
naruszenia wymagań ochrony środowiska oraz do stwierdzania stanu trzeźwości
kierującego;
10) usuwania lub przemieszczania pojazdu w przypadkach, o których mowa w
art. 130a ust. 1–3;
11) kontroli przewozu drogowego towarów niebezpiecznych oraz wymagań
związanych z tym przewozem;
12) używania urządzeń nagłaśniających, sygnalizacyjnych lub świetlnych, służących
do wydawania wiążących poleceń uczestnikowi ruchu;
13) występowania w uzasadnionym przypadku z wnioskiem o ocenę stanu
zdrowia kierującego pojazdem;
14) pilotowania pojazdów, których wymiary, masa lub naciski osi przekraczają
określone wielkości; pilotowanie wykonywane jest za opłatą ponoszoną
przez właściciela lub posiadacza pojazdu.
3. Przepisów ust. 2 pkt 3, 4 i 6 nie stosuje się do szefów i cudzoziemskiego personelu
przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych
państw obcych oraz organizacji międzynarodowych, korzystających z
przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych na mocy ustaw,
umów bądź powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych lub na zasadzie
wzajemności, oraz do innych osób korzystających z tych przywilejów i
immunitetów.